De laatste dag in Tokyo

Tijdens onze laatste dag in Tokyo hebben we de wijk Asakusa bezocht, die vooral bekend staat om de Sensoji tempel, gewijd aan bodhisattva Kannon. We hebben daar gewandeld op de weg naar de tempel toe, de Nakamisedori. Aan het begin van die weg staat de Kanimarimon, een poort met een enorme rode lantaarn waar kaminari ("donder") op staat. Verder hebben we nog souvenirs gekeken en een hoop leuke winkels met handgemaakte spulletjes ontdekt.

Ghibli museum en Yokohama

Vanmorgen zijn we naar het Ghiblimuseum geweest in Mitaka, gewijd aan de wereldberoemde animatiestudio Ghibli die ook wel de Japanse Disney wordt genoemd. De bekendste film van Studio Ghibli (en mijn favoriet) is "Spirited Away", die in 2001 de Oscar voor beste animatiefilm heeft gewonnen. De films zijn enorm populair onder kinderen en volwassenen, en de ene is nog mooier dan de andere. Het was erg leuk om het museum te bezoeken, en ik geloof dat we net zo veel hebben genoten als de jongste bezoekers.

's Middags zijn we naar Yokohama gegaan, een stad aan Tokyo Bay met een grote haven. Yokohama staat bekend om zijn grote Chinatown, en die was inderdaad erg de moeite waard. Toen we daar rondliepen voelde het even alsof we echt in China waren beland.


Nadat we Chinees hadden gegeten zijn we naar Cosmoworld gegaan, een pretpark met een enorm reuzenrad. Van bovenuit dat reuzenrad konden we heel Yokohama bij nacht zien, en dat was echt prachtig.

Ginza, Marunouchi, Roppongi, Odaiba

Zondag zijn we begonnen in de wijk Ginza, een winkelgebied waar sommige straten in het weekend worden afgesloten voor auto's zodat voetgangers volop kunnen shoppen. We hebben daar de H&M bezocht, en het was grappig om te zien hoe exclusief men die winkels hier vindt. Er zijn maar een paar H&M-vestigingen in heel Japan, en in Shibuya hebben we zelfs een wachtrij voor de winkel gezien!


Aangezien de koffie in Ginza onbetaalbaar was (800 yen voor een kopje), zijn we naar Tokyo CS gegaan. Een deel van het stationsgebouw is gebaseerd op dat van Amsterdam Centraal (hoewel we het door de onderhoudswerkzaamheden niet heel goed konden zien).


We zijn verder gelopen richting het keizerlijk paleis. Toen we aan kwamen lopen zagen we dat een deel van de weg was afgezet. Er verscheen een stoet auto's, grotendeels bestaande uit politieauto's, maar de middelste was een zwarte limousine met de keizerlijke vlag. Het raampje ging omlaag en een oudere heer zwaaide naar ons. Toen ik een Japanse vrouw naast me vroeg wie het was, zei ze 'Volgens mij de keizer!', en de reacties van de andere toeschouwers bevestigde dat volledig.


Na dit voorval werden we benaderd door een groep Thaise mannen met een camera, dus ik dacht "Ah, die willen op de foto met het paleis op de achtergrond, dus ik neem die foto wel even voor ze". Maar de man wou zijn camera niet afgeven. Nee, zijn vrienden wilden met Renée en mij op de foto! Zenuwachtig hebben we toegestemd, hoewel de Thai naast me toch wel erg verontrustend naar mijn blonde haren staarde. Wat een raar gevoel dat die toeristen met ons op de foto wilden, terwijl de keizer van Japan net langs was komen rijden!

Daarna zijn we naar Roppongi gegaan en hebben rondgelopen in de Roppongi Hills, waar je o.a. winkels, restaurants, bioscopen en een museum kan vinden.


We hebben de dag afgesloten in Odaiba, waar we met Natascha en Haruna met de trein over Rainbow Bridge gereden. We zaten helemaal voorin de trein, en hadden geweldig uitzicht op Tokyo Bay, het vrijheidsbeeld en het grote reuzenrad.

Yasukuni

We hebben zaterdag de omstreden Yasukuni schrijn bezocht, die is gewijd aan de mensen die in dienst van het Japanse leger zijn gestorven. De reden van de controversie is dat een aantal oorlogsmisdadigers daar ook wordt geëerd. Toen Koizumi als premier de schrijn bezocht, zorgde dat voor veel negatieve reacties uit het buitenland.


Omdat we bij een eerstejaarscollege veel over de schrijn haden gehoord, wilden we er toch graag heen. De schrijn zelf is heel mooi, en in de tempeltuin is een vijver vol met grote koikarpers.


's Middags zijn we op bezoek gegaan bij vrienden van Renée, een familie bestaande uit een Japanse vrouw, een Nederlandse man en hun twee kinderen. Het was heel gezellig en leerzaam, omdat we allerlei vragen konden stellen over het leven in Japan.

Ueno park, Ikebukuro, Shibuya

Vrijdag zijn we teruggegaan naar Ueno park, waar bij de Kiyomizu Kannondo tempel een ningyo kuyo ceremonie werd gehouden (een soort herdenkingsdienst voor poppen). Toen we aankwamen verschenen al snel de priesters, die naast de tempel hebben gebeden en gezongen en vervolgens naar een oven vlakbij de tempel liepen. Daar werd een prachtige Japanse pop in geplaatst, en terwijl de priesters wierook brandden en bidden, ging de pop in vlammen op.


We hebben Uenopark nog wat verder verkend en zijn daarna naar Ikebukuro gegaan, waar we het winkelcentrum Sunshine City hebben bezocht. Renée en ik hebben nog wat gewinkeld en zijn toen doorgegaan naar het modieuze Shibuya. We voelden ons net echte Japanners toen we op onze vrienden stonden te wachten bij het standbeeld van Hachiko, een trouw hondje dat elke dag zijn baasje in Shibuya kwam begroeten, zelfs toen de eigenaar niet meer leefde. Na de dood van de hond is er een standbeeld voor hem opgericht, en dat beeld is een bekende ontmoetingsplek geworden.
Het standbeeld staat vlakbij Shibuya crossing, een bekend kruispunt van zebrapaden waar elke keer dat het stoplicht op groen gaat enorm veel mensen oversteken. Toen Renée en ik voor de lol gingen oversteken leken we een stuk minder op echte Japanners, omdat we half in paniek gearmd over het zebrapad holden.

Harajuku, Tokyo tower en Akihabara

Vandaag zijn we begonnen in Harajuku, een wijk die bekend staat om de straatmode die jongeren daar dragen. Het verbaasde me dat op een plek die wereldwijd wordt gezien als een belangrijke inspiratie voor mode een wachtrij stond om de H&M binnen te gaan! We hebben daar wat gewinkeld en purikura gemaakt. Dat zijn een soort pasfotohokjes waar je grappige foto's kan maken, ze kan versieren met tekst en plaatjes, en dan als een sticker uit kan printen.

Verder hebben we Kiddyland bezocht, een grote speelgoedwinkel waar ze veel grappige dingen hebben, zoals deze spaarpotten. Als je er een muntje (of je vinger) instopt, beweegt het hele gezicht alsof het echt aan het kauwen is.


We zijn ook bij de Meiji schrijn geweest, gewijd aan de Meiji keizer en keizerin. Ik heb daar voor oma een ema opgehangen, een houten plankje waarop je een wens of gebed kan schrijven. Die hang je dan op bij de schrijn zodat de goden het kunnen lezen en je wens kunnen laten uitkomen.


's Avonds hebben we Tokyo Tower bezocht, die bij nacht verlicht wordt.


Daarna zijn we wederom naar Akihabara gegaan. Deze wijk staat naast electronicawinkels bekend om winkels gewijd aan anime en manga (Japanse tekenfilms en stripboeken). We hebben daar een maid café bezocht. Dat is een café waar je bediend wordt door meisjes verkleed in kostuums van Franse dienstmeisjes. Dit klinkt nogal fout, maar het was eigenlijk erg grappig en onschuldig.

Ueno & Shinjuku

Vandaag zijn we naar Ueno geweest. We hebben daar wat gewinkeld en het park bezocht, waar we een mooie schrijn hebben ontdekt. Komende vrijdag gaan we er nog een keer heen, want dan is er een soort herdenkingsceremonie voor poppen. We hebben die ceremonie in college weleens besproken. Het idee is dat sommige voorwerpen een ziel hebben, waardoor je ze niet zomaar weg kan gooien. Daarom wordt er tijdens een ceremonie dankbaarheid aan de voorwerpen getoond. Dit gebeurt bij naalden, kwasten en andere gereedschappen die bij ambachten worden gebruikt, maar ook bij poppen (waarschijnlijk omdat ze zo op mensen lijken).

Bij de schrijn heb ik ook een omikuji gekocht, een soort lot waarop je geluk te lezen staat. Na aanschaf bind je het papiertje vast aan een rek naast de tempel, waardoor het goede geluk uitkomt en je van slecht geluk verlost wordt. Ik had een 'zegening', dus die heb ik maar hoopvol vastgebonden!

Vervolgens hebben we Shinjuku bezocht, waar we door de grote straten zijn gelopen met veel hoge gebouwen die bedekt zijn met neon-reclame. We hebben daar onder andere Studio Alta gezien, een bekende ontmoetingsplek in Shinjuku.


Daarna zijn we door Kabuki-chou gelopen, de red-light district van Shinjuku. Het stikt daar van de host- en hostessbars, waar je voor veel geld kan drinken met knappe mannen of vrouwen die de gasten vermaken.


Daarna hebben we Chinees gegeten (heel anders dan de Chinees in Nederland!), en tenslotte zijn we naar de Metropolitan Government Building geweest. Dat is een gebouw met twee enorm hoge torens, die je gratis met de lift mag bestijgen (in een paar seconden tot de 45e verdieping!) om vervolgens een geweldig panorama van Tokyo te zien. Bij nacht is dat echt geweldig, voor zover als het oog reikt zie je alleen maar lichtjes.

De eerste dag zit erop!

Maandagochtend zijn we vanaf Schiphol via Wenen naar Japan gevlogen. De vlucht was heel comfortabel en is prima verlopen. Tot ons vermaak zaten we naast een oudere Japanse man die tijdens de vlucht vier keer achter elkaar Aladdin heeft gekeken.



We kwamen vanmorgen vroeg met een behoorlijke jetlag aan in Narita, waarvandaan we met de trein naar Tokyo zijn gegaan. Toen die trein in Narita op het perron aankwam, was ik erg verbaasd om te zien dat alle stoelen volledig automatisch 180 graden omdraaiden, zodat niemand tegen de rijrichting in hoefde te reizen.

Nadat we ons in het hostel hadden opgefrist zijn we naar Akihabara gegaan, een wijk van Tokyo die bekend staat om de vele elektronicawinkels.