Hiroshima & Miyajima

Tenslotte ben ik een paar dagen naar Hiroshima geweest. Deze stad staat vooral bekend als het doelwit van de eerste atoombomaanval in de wereldgeschiedenis. In het museum en het vredespark kan je alles leren over de geschiedenis van de stad, de aanval en nucleaire wapens in de hedendaagse wereld.
In Nagasaki heb ik natuurlijk al veel geleerd over atoomwapens, maar het verhaal van Hiroshima is toch iets anders. Nagasaki is omringd door bergen en zee, waardoor veel schade van de bom werd tegengehouden. De omgeving van Hiroshima is echter vlak, waardoor de hele stad in één keer is weggevaagd.

Het is erg aangrijpend om in dit museum rond te lopen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat met een wapen van bijna 70 jaar geleden zoveel schade kan worden aangericht, maar door de voorwerpen in het museum wordt het verhaal heel concreet, zoals flessen die samen zijn gesmolten door de hittegolven van de bom, of een witte muur met sporen van de zwarte regen met radioactieve stoffen die na de bom viel.

Ook erg aangrijpend is het beroemde verhaal van Sadako, een jong meisje dat de atoombom overleefde maar jaren later leukemie kreeg door de straling. Ze begon duizend kraanvogels te vouwen in de hoop dat haar wens om te overleven uit zou komen, maar is op haar twaalfde overleden.

Verder is het vredespark ingericht met allerlei monumenten, zoals de vredesvlam die zal blijven branden totdat alle nucleaire wapens uit de wereld verdwenen zijn. Het beroemdste is natuurlijk de Atomic Bomb Dome, één van de weinige gebouwen die na de atoombom niet volledig is afgebrand en nu nog steeds in de stad staat als een monument.

Door de verwoesting van de atoombom is in Hiroshima verder niet veel geschiedenis te zien, maar de stad is herbouwd tot een mooie moderne stad. Wel zijn de landschapstuin Shukkkeien en het kasteel van Hiroshima herbouwd en te bezoeken.

Tenslotte ben ik naar Miyajima geweest, een eiland dichtbij Hiroshima. Hier staat de beroemde Itsukushima schrijn met de beroemde rode torii (poort) in het water. De schrijn is gebouwd aan de kust, waardoor het tijdens vloed lijkt alsof de schrijn op het water drijft.

Miyajima is een prachtig eiland om op rond te wandelen, overal om je heen zie je mooie natuur, tempels en schrijnen. Ook lopen er overal op het eiland wilde herten (die zo erg aan mensen gewend zijn dat ze niet echt meer wild te noemen zijn). In Japan worden herten gezien als de boodschappers van de goden, dus mogen ze vrij rondlopen.

Met een kabelbaan kan je naar Mt. Misen, een berg waarvandaan je uitzicht hebt over het eiland en de binnenlandse zee. Ook is er een tempel waar een vuur brandt waarvan wordt gezegd dat het al sinds de oprichting van de tempel 1200 jaar geleden brandt.

Toen ik terugkwam van de berg was het eb en zag de schrijn er heel anders uit. Tot mijn verrassing is het met eb mogelijk om over het strand te lopen en onder de beroemde torii door te wandelen.

Vrije dagen in Japan

Ik ben inmiddels weer terug in Nederland, maar voor de volledigheid zal ik nog wat foto's delen van mijn laatste dagen in Japan.

Na de laatste werkdag hadden we een afscheidsfeest met het kantoor. We zijn bij een restaurant kaiseki gaan eten, een luxe diner waarbij je veel kleine gangen geserveerd krijgt (een soort Japanse haute cuisine). Het was heel leuk om nog een keer met iedereen bij elkaar te komen, maar wel erg jammer om afscheid te moeten nemen.

De volgende dag ben ik met Kana een dagje naar Takachiho gegaan. Dit is een beroemd natuurgebied waar ik al jaren heen wilde, maar nog niet was geweest omdat het erg afgelegen en moeilijk bereikbaar is. Het is bekend om de mooie natuur, maar ook omdat het volgens de mythologie de plek is waar de god Ninigi uit de hemel op aarde is neergedaald. Je kan er door mooie bossen wandelen met veel rotsen en watervallen.

Een eindje verderop is de Ama-no-Iwato schrijn, die beroemd is omdat de zonnegodin Amaterasu zich volgens de mythologie daar heeft verborgen, waardoor lange tijd de zon uit de wereld verdwenen was. Er wordt gezegd dat je daar een wens kan doen door stenen op elkaar te stapelen, waardoor de hele grot voor zover als het oog rijkt vol ligt met stapeltjes stenen.

De volgende dag kwam Jin op bezoek, een Koreaanse vriend die ik ken uit de tijd dat we samen in Nagasaki studeerden. Het was heel fijn om bij te praten en we hebben samen Glover Garden bezocht.

De laatste weken

De laatste weken in Japan zijn voorbijgevlogen! Tegen het einde van de stage zijn we vooral bezig geweest met het afronden van het werk op kantoor. Verder zijn we op bezoek geweest bij twee bedrijven voor een rondleiding. We hebben de regionale bank 18 Bank bezocht, maar omdat in een bank veel gevoelige informatie over klanten ligt opgeslagen hebben we vooral veel geleerd over de geschiedenis van de bank en het functioneren van een bank in het algemeen.

De volgende dag zijn we bij Nagasaki Bus geweest, vooral bekend als het bedrijf dat de busverbindingen in Nagasaki regelt. We hebben echter geleerd dat het bedrijf daarnaast ook veel andere activiteiten onderneemt, zoals het managen van een aantal hotels en het populaire warenhuis Cocowalk. We hebben een rondleiding gekregen in het hoofdkantoor, het warenhuis en het trainingscentrum waar chauffeurs worden opgeleid.

In het weekend ben ik met vriendinnen een dag in Fukuoka geweest, de grootste stad op het eiland Kyushu. Vergeleken met Nagasaki zijn er veel meer winkels en voorzieningen, dus hebben we de kans genomen om uit eten te gaan en te shoppen bij alle winkels die we in Nagasaki niet hebben.
Verder ben ik met vrienden vuurvliegjes gaan kijken bij de rivier. In Nederland had ik nog nooit vuurvliegjes gezien, maar in de zomer kan je ze in Nagasak in rustige natuurgebieden bij schone rivieren veel vinden.

In de laatste week hebben we een dag meegedraaid in het museum, waar we hebben meegeholpen bij de kaartverkoop en de informatiebalie. Het was leuk om te zien hoe het werk daar gaat, omdat we normaal vooral in kantoor aan het werk zijn.

Ook heb ik de kans gekregen om voordat ik terug naar Nederland ging nog meer te leren over de geschiedenis van Nagasaki. De curator van het museum heeft vroeger in verschillende musea in de stad gewerkt, en heeft me een privérondleiding gegeven in het Siebold Memorial Museum en het Nagasaki Museum of History & Culture. Voordat ik naar Dejima kwam had ik wel een idee van de geschiedenis van de stad, maar ik had niet verwacht dat ik in deze maanden nog zoveel bij zou leren.

Dit was ook erg grappig: je kon proberen een foto te maken met een camera die was ingesteld zoals antieke camera's, met vijftien seconden sluitertijd. Dat betekent dat je vijftien seconden niet mag bewegen, anders wordt de foto wazig. Valt niet mee!

De laatste dagen zijn we op bezoek geweest bij verschillende kantoren om afscheid te nemen en mensen te bedanken voor hun steun. Tijdens de laatste werkdag zijn we bij de burgemeester geweest om afscheid te nemen en hij heeft ons een lidmaatschapspas van Dejima aangeboden. We kunnen nu als "erelid" van Dejima in de toekomst naar het museum, maar mogen ook na terugkomst in Nederland het museum blijven vertegenwoordigen.