In Nagasaki heb ik natuurlijk al veel geleerd over atoomwapens, maar het verhaal van Hiroshima is toch iets anders. Nagasaki is omringd door bergen en zee, waardoor veel schade van de bom werd tegengehouden. De omgeving van Hiroshima is echter vlak, waardoor de hele stad in één keer is weggevaagd.
Het is erg aangrijpend om in dit museum rond te lopen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat met een wapen van bijna 70 jaar geleden zoveel schade kan worden aangericht, maar door de voorwerpen in het museum wordt het verhaal heel concreet, zoals flessen die samen zijn gesmolten door de hittegolven van de bom, of een witte muur met sporen van de zwarte regen met radioactieve stoffen die na de bom viel.
Ook erg aangrijpend is het beroemde verhaal van Sadako, een jong meisje dat de atoombom overleefde maar jaren later leukemie kreeg door de straling. Ze begon duizend kraanvogels te vouwen in de hoop dat haar wens om te overleven uit zou komen, maar is op haar twaalfde overleden.
Verder is het vredespark ingericht met allerlei monumenten, zoals de vredesvlam die zal blijven branden totdat alle nucleaire wapens uit de wereld verdwenen zijn. Het beroemdste is natuurlijk de Atomic Bomb Dome, één van de weinige gebouwen die na de atoombom niet volledig is afgebrand en nu nog steeds in de stad staat als een monument.
Door de verwoesting van de atoombom is in Hiroshima verder niet veel geschiedenis te zien, maar de stad is herbouwd tot een mooie moderne stad. Wel zijn de landschapstuin Shukkkeien en het kasteel van Hiroshima herbouwd en te bezoeken.
Tenslotte ben ik naar Miyajima geweest, een eiland dichtbij Hiroshima. Hier staat de beroemde Itsukushima schrijn met de beroemde rode torii (poort) in het water. De schrijn is gebouwd aan de kust, waardoor het tijdens vloed lijkt alsof de schrijn op het water drijft.
Miyajima is een prachtig eiland om op rond te wandelen, overal om je heen zie je mooie natuur, tempels en schrijnen. Ook lopen er overal op het eiland wilde herten (die zo erg aan mensen gewend zijn dat ze niet echt meer wild te noemen zijn). In Japan worden herten gezien als de boodschappers van de goden, dus mogen ze vrij rondlopen.
Met een kabelbaan kan je naar Mt. Misen, een berg waarvandaan je uitzicht hebt over het eiland en de binnenlandse zee. Ook is er een tempel waar een vuur brandt waarvan wordt gezegd dat het al sinds de oprichting van de tempel 1200 jaar geleden brandt.
Toen ik terugkwam van de berg was het eb en zag de schrijn er heel anders uit. Tot mijn verrassing is het met eb mogelijk om over het strand te lopen en onder de beroemde torii door te wandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten